Kompetencje społecznościowego szefa

Od kilku lat znowu odkrywamy, że człowiek jest istotą społeczną, a „mechanizmy społecznościowe” to nie tylko modne hasło, ale zjawisko, które wkraczając w sferę komunikacji wewnętrznej, reorganizuje ją w sposób bardziej naturalny i intuicyjny.

Istnieje jednak dość istotny rozdźwięk między logiką mediów społecznościowych, opartych na współtworzeniu treści i rozprowadzaniu ich w sieci kontaktów, a hierarchicznym modelem zarządzania w firmach i potrzebą kontroli. Zdaniem Rolanda Deisera (z Claremont Graduate University) i Sylvaina Newtona (z GE Crotonville Leadership) ta nowa rzeczywistość wymaga od liderów nie tylko kreatywności, myślenia strategicznego czy dyplomacji, które zawsze leżały u podstaw skutecznego przywództwa, lecz także zupełnie nowych kompetencji. Oto one:

Tworzenie angażującej treści

Szybkość i autentyczność reakcji są kluczowe w komunikacji społecznościowej, a video pod tym względem przewyższa wszelkie pisma i maile. Skuteczne przywództwo w coraz większym stopniu będzie więc wymagać sprawności, wyobraźni i autentyczności w tworzeniu multimediów.

Skuteczne rozpowszechnianie informacji

Tradycyjnie przekaz najpierw jest formułowany, a potem rozpowszechniany zgodnie z określonym porządkiem w firmie. W społecznościach dystrybucja treści to dopiero początek, a wszyscy współuczestniczą w nadawaniu jej nowych znaczeń i redystrybucji w zmienionej postaci. Kluczowe jest rozpoznanie wewnętrznych liderów opinii, którzy najbardziej przyczyniają się do rozpowszechniania informacji (i nie są to kierownicy zespołów).

Zarządzanie rozproszoną komunikacją

W nowej rzeczywistości informacja jest natychmiast komentowana, a jej odbiór staje się procesem zespołowym. Liderzy muszą w tym uczestniczyć, odpowiednio oznaczając i kategoryzując własne komunikaty, aby nadawać im sens i właściwy kierunek. Od tego zależy, czy treść będzie przyjęta, czy pominięta w zalewie informacji.

Wewnętrzne promowanie platform komunikacji

Aby w pełni zrealizować potencjał narzędzi społecznościowych, konieczne jest aktywne tworzenie kultury komunikacji zarówno wśród bezpośrednich podwładnych, jak i przełożonych. Dobrym pomysłem jest angażowanie najmłodszych pracowników, biegłych w komunikacji w sieciach, jako wewnętrznych mentorów.

Tworzenie nowej infrastruktury komunikacji

Społecznościowy lider musi promować swobodną wymianę informacji od strony organizacyjnej i technicznej, a zarazem dbać o minimalizowanie ryzyka związanego z nieodpowiedzialnym użyciem tego rodzaju narzędzi. W praktyce oznacza to zachęcanie innych do otwartej wymiany myśli, jednak bez podważania formalnej hierarchii w firmie.

Monitorowanie trendów

Śledzenie innowacji jest już koniecznością dla nowoczesnego lidera, nie tylko w zakresie, jaki wpływ mają one dla biznesu, lecz także co oznaczają dla komunikacji. Liderzy, którzy eksperymentują z nowymi technologiami i urządzeniami mają szanse szybciej docenić związane z nimi korzyści w budowaniu zwinnej (adaptacyjnej) organizacji.

Innowacyjność w zarządzaniu wymaga dużej odwagi, zwłaszcza w starszych systemach i kulturach organizacyjnych. Na szczęście nieodłączną cechą społeczności jest potężna siła transformacji: ujawniając niedostatki tradycyjnego modelu komunikacji, ułatwia – wręcz wymusza! – wprowadzanie zmian.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *